Μονόδρι- Το χωριό μου...

Ο Δήμος Κονιστρών - Μονόδρι

Γενικά

Το χωριό χωρίζεται από τον ποταμό Μανικιάτη σε δύο οικισμούς. Το πάνω Μονόδρι, είναι αμφιθεατρικά χτισμένο στην πλαγιά λόφου, καταπράσινο, με πανοραμική θέα στο ποτάμι και μικρά σπίτια που διατηρούν την αρχιτεκτονική της περιοχής. Το Κάτω Μονόδρι χτισμένο παράλληλα με τον δρόμο Xαλκίδας - Κύμης και συγκεντρώνει την πλειοψηφία των καταστημάτων του χωριού. Απέχει από τη Χαλκίδα 75 χλμ. και έχει 766 κατοίκους.

Η προέλευση της ονομασίας του είναι ασαφής, καθώς και η γραφή του. Κατά μία εκδοχή προέρχεται από το μονή > μονίδριο (μικρό εκκλησάκι) που υπήρχε στο πλάτωμα του λόφου. Άλλοι εξηγούν την ονομασία από το δάσος δρυών (βελανιδιών), ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι προέρχεται από τη λέξη υδρία, μονή + υδρία > Μονόδρυ, διότι εδώ γίνεται η συλλογή και στη συνέχεια η διοχέτευση όλων των νερών της ψηλότερης περιοχής.

Ιστορία

Το παλιό βυζαντινό χωριό βρισκόταν στον κάμπο του Μονοδρίου, στη σημερινή θέση "Τρόχαλα". Καταστράφηκε τον 9ο αιώνα από Σαρακηνούς πειρατές ενώ οι κάτοικοι που ξέφυγαν από τη σφαγή και τη λεηλασία, μαζί με άλλους από τον κάμπο, ίδρυσαν το νέο χωριό στην κορυφή του λόφου. Το Μονόδρι άκμασε στα χρόνια της Φραγκοκρατίας. Οι Φράγκοι στην κορυφή του λόφου, στη θέση της κατεστραμμένης μονής ανέγειραν μεγάλο πύργο για κατόπτευση και καταδυνάστευση της περιοχής. Ο πύργος σήμερα δεν υπάρχει. Κατεδαφίστηκε από τους κατοίκους του χωριού για να κατασκευαστεί το πανύψηλο κωδωνοστάσιο και η εκκλησία. Το μόνο που διασώθηκε είναι ο Βενετσιάνικος θυρεός του, που παριστάνει έναν άγγελο με ανοιγμένες τις φτερούγες του.

Πολιτιστικά

Στο Μονόδρι λειτουργεί πολιτιστικός σύλλογος, με αξιόλογη πολιτιστική δράση. Κάθε χρόνο διοργανώνονται εορταστικά τριήμερα, με εκθέσεις βιβλίου και ειδών λαϊκής τέχνης, συναυλίες και θεατρικές παραστάσεις. Υπάρχει θεατρική ομάδα.

Αξιοθέατα

Στο σημείο που ενώνονται οι δύο οικισμοί, βρίσκεται η λιθόχτιστη γέφυρα του ποταμού Μανικιάτη. Πρόκειται για πέτρινη γέφυρα δύο τόξων που χτίστηκε το 1888, επί πρωθυπουργίας Χαρίλαου Τρικούπη. Το υλικό κατασκευής είναι η ντόπια ηφαιστειογενής πέτρα από την περιοχή των Κήπων, η οποία πελεκήθηκε και μεταφέρθηκε στο Μονόδρι με ξυλάμαξες. Κιούσηδες μάστορες από την Ήπειρο την αξιοποίησαν κτίζοντας ένα περίτεχνο γεφύρι από τα λίγα σωζόμενα στη χώρα μας. Αυτό που την καθιστά μοναδική είναι η τοιχοποιία της. Οι τέλεια ορθογωνιασμένες πέτρες, πελεκημένες στο χέρι, έδωσαν ένα άριστο από άποψη δόμησης αποτέλεσμα. Η θεμελίωση της, όπως διηγούνται οι γεροντότεροι έχει βάθος όσο και το ύψος της, δηλαδή 10-11 μέτρα. Το μεσαίο ποδαρικό, έχει άριστη υδροδυναμική, έτσι ώστε η κατασκευή να υφίσταται την ελάχιστη δυνατή πίεση. Τα ακριανά ποδαρικά δημιουργούν "φτερά" έτσι ώστε να παροχετεύονται τα νερά με τη λιγότερη δυνατή πίεση προς την κατασκευή. Τα πλαϊνά παραπέτα της γέφυρας, στον δρόμο που περνά πάνω της είναι κατασκευασμένα από μεγάλους πελεκημένους μονόλιθους από το ίδιο ηφαιστειογενές πέτρωμα.
Η υπέροχη κοιλάδα για περίπατο που δημιουργεί ο ποταμός Μανικιάτης γεμάτη πλατάνια και πλήθος άλλων φυτών. Εκεί γίνεται και το νέο Αθλητικό Κέντρο που θα φιλοξενεί τις πολιτιστικές και αθλητικές δραστηριότητες των κατοίκων.